Julianus II, alias de Filosoof of de Afvallige, was lid van de Constantijnse dynasty. Hij voerde veel succesvolle campagnes tegen Germaanse stammen. In 360 werd hij in Lutetia (Parijs) door zijn soldaten tot keizer uitgeroepen, wat leidde tot een burgeroorlog tussen zijn troepen en die van Constantius II. Toen laatstgenoemde plotseling stierf, werd Julianus II de rechtmatige keizer. Hij stierf in 363 na Christus tijdens een veldtocht tegen de Sassaniden (de Perzen). Hij was de laatste heidense romeinse keizer en toonde zich met baard, zoals de oude filosofen deden. Hij probeerde de oude godsdienst in ere te herstellen, tevergeefs zoals wij inmiddels weten. Julianus was geen domme man en had de bijbel jarenlang gestudeerd. Zijn keuze voor ‘het heidendom’ was weloverwogen.