



- Beschikbaarheid: Verkocht
- Model: Festival of Isis
Het Isis-festival was een grootste viering in Rome tijdens de 3e en 4e eeuw van de aankomst van het schip van Isis (Navigium Isisdis) uit Alexandria op 5 maart. Naast Isis en Horus, gaven ook andere leden van het Egyptische godendom acte de presence: Serapis, Anybis, Harpocrates en Nilus, Het slaan van munten of penningen om de aankomst van het schip te vieren, werden voor het eerst onder Diocletianus geslagen en die traditie ging door tot in de 4e eeuw onder Valentinianus II.
De Navigium Isidis vierde de invloed van Isis op de zee en diende als een gebed voor de veiligheid van zeevarenden en, uiteindelijk, van het Romeinse volk en hun leiders. De ceremonie bestond uit een uitgebreide optocht van Isis-priesters en andere toegewijden die verleed waren en een modelschip van de lokale Isis-tempel naar de zee of naar een nabijgelegen rivier droegen.
Alföldi suggereert dat deze traditie van het Isis-schip (ook Carrus Navalis genoemd) in de Middeleeuwen Car Naval en Carnaval werd en zo de voorloper is van ons Carnaval! Al deze munten zijn, begrijpelijk, erg gewild onder verzamelaars.
Denominatie:
AE4
Conditie:
Fraai
Formaat:
14 mm
Gewicht:
1,46 gram
Periode:
midden 4e eeuw.
Muntplaats:
Rome
Muntsnede:
-.-
Voorzijde:
ISIS FARIA, Kop van Isis naar rechts gekroond met lotusbloem.
Achterzijde:
VOTA PVBL-ICA Gelukwensen voor het volk. Isis op schip houdt met beide handen het zeil vast.
Referentie:
RIC -; C 21 (Elena); Vagi -.
Julianus II, alias de Filosoof of de Afvallige, was lid van de Constantijnse dynasty. Hij voerde veel succesvolle campagnes tegen Germaanse stammen. In 360 werd hij in Lutetia (Parijs) door zijn soldaten tot keizer uitgeroepen, wat leidde tot een burgeroorlog tussen zijn troepen en die van Constantius II. Toen laatstgenoemde plotseling stierf, werd Julianus II de rechtmatige keizer. Hij stierf in 363 na Christus tijdens een veldtocht tegen de Sassaniden (de Perzen). Hij was de laatste heidense romeinse keizer en toonde zich met baard, zoals de oude filosofen deden. Hij probeerde de oude godsdienst in ere te herstellen, tevergeefs zoals wij inmiddels weten. Julianus was geen domme man en had de bijbel jarenlang gestudeerd. Zijn keuze voor ‘het heidendom’ was weloverwogen.