Manius Acilius Aureolus (Dacia, tussen 220 en 230 - Mediolanum (Milaan) 268) was een Romeinse commandant en usurpator. Hij was een van de zogenaamde Dertig tirannen, die tijdens de heerschappij van keizer Gallienus een greep naar de macht deed. Hij was van nederige Thraco-Romeinse afkomst en dankte zijn carrière aan keizer Gallienus. Hij was een van de meest briljante en innovatieve militairen van zijn tijd en hoofd van de Cavelerie. In 268 keerde hij zich als echter tegen Gallienus toen die hem in de steek liet in Gallie. Hij sloot een verbond met Postumus. Hij werd werd vervolgens aangevallen door de troepen van Gallienus in Milaan en riep zichzelf tot keizer uit. Tijdens dit beleg werd Gallienus vermoord als gevolg van een samenzwering georkestreerd door zijn hoge officieren. Aureolus trof hetzelfde lot en werd vermoord door Claudius II.
