Maximinus II was de neef van Galerius en werd door hem in 305 na chr tot Caesar van het oostelijke rijk benoemd.
Toen Galerius stierf, benoemde hij Licinius tot Augustus, dit tot woede van Maximinus. Licinius versloeg later bovendien de geheime bondgenoten van Maximinus:
Maximianus en Maxentius. Maximinus begreep dat hij de volgende was en trok ten strijde, maar werd uiteindelijk verslagen in de slag bij Tarsus.
Het is onduidelijk of hij daarna zelfmoord pleegde of terechtgesteld werd.