Zilveren Sceatta, de oudste Nederlandse munt geslagen onder Radboud! (D2287)

Friese Sceatta. Circa 695-7110. Serie D type 8 AR Sceatta (10 mm, 0,4 g). Wijnaldum, geslagen onder Radboud  Voorzijde: Kruis met een bolletje in elk van de vier kwadranten. Daaromheen V-vormen.  Keerzijde: Gepareld vierkant met in het midden een ringetje. Daaromheen vier haken. 

Herkomst: Friesland.

Een sceatta (spreek uit: sjatta) is een klein zilveren muntje met een doorsnede van ongeveer 12 millimeter en een opmerkelijk hoog reliëf dat van het jaar 670 tot rond 800 in gebruik was voor de handel rond de Noordzee, vooral tussen de Angelsaksische koninkrijken, Groot-Friesland en Denemarken. Het munttype paste in de Europa-wijde transitie van gouden munten naar kleine zilveren exemplaren. Er zijn meerdere soorten van deze munt bekend, waarbij elke soort in de literatuur door een serieletter en waar nodig een typeaanduiding wordt aangeduid (serie A t/m E).Deze vroegmiddeleeuwse Sceatta is te dateren rond het einde van de 7de eeuw tot begin 8ste eeuw na Christus. Sceatta`s waren een van de eerste echte Nederlandse-Friese munten die werden geslagen op het Nederlands-Fries grondgebied. Deze Sceatta`s werden geslagen in het oude Friese rijk ten tijde van o.a. de Friese Koning Radboud waarschijnlijk in Dorestad en Wijnaldum.