Valerianus I - Hygieia en Asklepios (F2485)

Asklepios was de god van geneeskunde en genezing. Volgens de legende was hij de zoon van Apollo, de god van de zon, en een sterfelijke vrouw genaamd Coronis. Asklepios werd geboren met buitengewone genezende krachten en groeide op tot een begaafde genezer. Hij werd vereerd als de grondlegger van vele genezingscentra en tempels in het oude Griekenland, waar mensen kwamen om genezing te zoeken voor hun kwalen. Hygieia was de dochter van Asklepios en een godin van gezondheid, hygiëne en reinheid. Haar naam komt van het Griekse woord "hygies," wat "gezondheid" betekent. Hygieia werd gezien als de bewaker van de algemene gezondheid van mensen, en haar domein omvatte preventieve geneeskunde, persoonlijke hygiëne en welzijn. Samen vertegenwoordigden Asklepios en Hygieia de twee belangrijke aspecten van geneeskunde: behandeling en preventie. Terwijl Asklepios bekend stond om zijn vermogen om ziekten te genezen en gezondheid te herstellen, richtte Hygieia zich op het voorkomen van ziekten door middel van goede hygiënepraktijken en gezonde levensstijlkeuzes.

Denominatie:
AE28
Conditie:
Ruim fraai
Formaat:
28 mm 
Gewicht:
16,45 gram
Periode:
255-256 Na chr.
Muntplaats:
Irenopolis-Neronias
Muntsnede:
H
Voorzijde:
ΑΥΤ Κ Π ΛΙ ΟΥΑΛЄΡΙΝΟϹ gedrapeerde, gepantserde en  buste met stralenkroon naar rechts.
Achterzijde:
ΙΡΗΝΟΠΟΛΙΤΩΝ ΔϹ Hygieia voert slang uit patera en Asklepios met staf waaromheen een slang kronkelt. Klop met EI (Howgego 535)
Referentie:
Karbach 169; SNG BnF 2275; SNG Levante 1624 var. (datum).

Valerianus I, ook bekend als Publius Licinius Valerianus, was een Romeins keizer die regeerde van 253 tot 260 na Christus. Hij werd geboren rond 193 na Christus en was een ervaren senator en militair voordat hij de troon besteeg. Valerianus was een keizer tijdens een tumultueuze periode in de geschiedenis van het Romeinse Rijk. Zijn regering werd gekenmerkt door interne onrust, invasies van buitenaf en economische problemen. Hij stond bekend om zijn militaire talenten en vastberadenheid, maar zijn heerschappij werd overschaduwd door een aantal tegenslagen. Een van de meest beruchte gebeurtenissen tijdens zijn heerschappij was zijn gevangenneming door de Sassanidische Perzen onder koning Shapur I in 260 na Christus, wat een ongekende vernedering was voor een Romeins keizer. Valerianus stierf in gevangenschap, en zijn gevangenneming markeerde een dieptepunt in de geschiedenis van het Romeinse Rijk. Hoewel zijn heerschappij niet zo lang duurde en zijn nalatenschap werd overschaduwd door zijn gevangenschap, wordt Valerianus nog steeds herinnerd als een keizer die moedig streed tegen de vele uitdagingen waarmee het rijk werd geconfronteerd tijdens zijn regering.