Licinius II - Kamppoort (AP25101)

Klein portret van de zoon van Licinius I, die hier rond de 2 was en al Caesar! In de loop der tijd veranderden de grenzen van het Romeinse Rijk – de limes – in verdedigingslinies tegen invallen van barbaarse stammen. Langs deze grenzen werden wachttorens en verdedigingswerken gebouwd om steden en militaire posten te beschermen. Een bijzonder voorbeeld uit deze periode is de Porta Nigra in Trier (Duitsland), de enige bewaard gebleven Romeinse kamppoort. Kamppoorten vormden ook een populair motief op Romeinse munten, vooral tijdens en na de regering van keizer Constantijn de Grote. Deze munten tonen de ingang van een Romeins legerkamp, vaak met indrukwekkende details zoals openstaande deuren, decoraties, en verwijzingen naar specifieke muntplaatsen (officinae). Er bestaan talloze varianten, en sommige zijn tegenwoordig gewilde verzamelobjecten. Deze afbeeldingen dienden als propaganda: het rijk kampte met voortdurende dreiging van barbaarse aanvallen, en door de kracht en verdediging van het leger te benadrukken, werden de burgers gerustgesteld. Hoewel sommige torens op deze munten wel eens als vuurbakens worden aangeduid, is dit waarschijnlijk onjuist. De echte vuurbakens dienden om signalen tussen legerposten door te geven. Veel van deze munten werden geslagen tijdens de burgeroorlog tussen keizer Constantijn in het oosten en zijn rivaal Licinius in het westen – een periode waarin het belang van militaire macht en communicatie centraal stond.

Denominatie:
AE3 Follis
Conditie:
Ruim zeer fraai (dun zilverlaagje)
Formaat:
18 mm 
Gewicht:
2,85 gram
Periode:
317 Na chr.
Muntplaats:
Heraclea (Eregli Turkije)
Muntsnede:
MHTdelta
Voorzijde:
D N VAL LICIN LICINIVS NOB C,  halve buste naar links met mappa en scepter. Licinius II als Caesar. Onze heer Valerianus Licinianus Licinius nobele caesar.
Achterzijde:
PROVIDENTIAE CAESS, Kamppoort met drie bakens. De voorzienigheid van de Caesars.
Referentie:
RIC VI 19

Licinius II (ca. 315 – na 324) was de zoon van de Romeinse keizer Licinius I en zijn vrouw Flavia Julia Constantia (een halfzus van keizer Constantijn de Grote). Hij werd op jonge leeftijd benoemd tot Caesar (onderkeizer) in 317. Zijn politieke rol was grotendeels symbolisch, vooral omdat de macht vooral in handen lag van zijn vader en Constantijn. Na de nederlaag en val van zijn vader in 324 werd Licinius II waarschijnlijk door Constantijn uit de weg geruimd, mogelijk geëxecuteerd, hoewel hierover enige onzekerheid bestaat.