Menu
Menu
Winkelwagen

Constantijn de Grote - Divus Constantinus in toga (N2276)

Constantijn de Grote - Divus Constantinus in toga (N2276)
-17% Verkocht
Constantijn de Grote - Divus Constantinus in toga (N2276)
  • Beschikbaarheid: Verkocht
  • Model: Divus Constantinus toga SMALB
€ 29,00
€ 35,00

Geslagen na zijn dood om zijn vergoddelijking te eren. Niet erg christelijk overigens. Mooie Latijnse spreuk op de keerzijde:  Venerand Memori: herinnering aan hem die vereerd moet worden.

Denominatie:
Fractie
Conditie:
Zeer fraai
Formaat:
14 mm 
Gewicht:
1.45 gram
Periode:
347-348 Na chr.
Muntplaats:
Alexandria
Muntsnede:
SMALB
Voorzijde:
DV CONSTANTI-NVS PT AVGG , gesluierde buste naar rechts. de Goddelijke Constantijn. De goddelijke Constantijn, vader van de augusti
Achterzijde:
VN - MR Constantinus in toga. Venerand Memori: herinnering aan hem die vereerd moet worden.
Referentie:
RIC VIII, 493, 46


Een populair item op vooral latere romeinse munten. De munten tonen de ingang van een Romeins legerkamp. Deze kamppoorten hebben vooral onder Constantijn veel verschillende varianten, die vaak ook gezocht zijn, zoals munten waarbij de deuren opstaan, specifieke decoratie en muntplaatsen en officina. Deze propaganda op munten was belangrijk, omdat het rijk veel last had met aanvallen van barbaren en het volk gerustgesteld moest worden. Door sommige worden de bakens torens genoemd, maar waarschijnlijk klopt dit niet. De vuurbakens diende als signaal naar andere legerposten. Veel van deze munten werden geslagen tijdens de burgeroorlog tussen Licinus in het westen en Constantijn in het oosten. Munten die geslagen werden in munthuizen van het andere kamp zijn zeldzaam.

Constantijn de Grote was de zoon van Constantius Chlorus die hem op zijn sterfbed in York tot Caesar uitriep (306 na chr.). In 307 werd hij Augustus. Hij was de eerste keizer die zich tot het christendom bekeerde. Dat deed hij na de slag bij de Milvische brug waarin Maxentius werd verslagen. Hij liet in de slag het christenteken (labarum) op de schilden van zijn manschappen schilderen en droeg daarna de overwinning op aan de christelijke god. In 324 werd hij alleenheerser, na Licinius verslagen te hebben in diverse veldslagen. In 337 stierf hij in Nicomedia.