- Beschikbaarheid: Verkocht
- Model: Sceatta cross
Buste met kroon. Het munttype is gebruikt zowel voor binnenlandse doeleinden als voor handel met Engeland - waar ze ook veelvuldig zijn teruggevonden. De waarde van de munt was vermoedelijk ongeveer een dagloon. De datering valt precies binnen de regeerperiode van de Friese koning Radboud. Het valt niet met honderd procent zekerheid te zeggen dat het een munt is van deze koning, maar aannemelijk is het wel.
Sceatta. Friesland. Circa 695-740. Dorestad AR Sceatta (11 mm, 0,76 g). Series D, type 2c. Buste met stralenkroon naar rechts, met daaromheen pseudeo runen-tekens / Kruis met stippen . Metcalf 162; North 168; SCBC 839. V
Een sceatta (spreek uit: sjatta) is een klein zilveren muntje met een doorsnede van ongeveer 12 millimeter en een opmerkelijk hoog reliëf dat van het jaar 670 tot rond 800 in gebruik was voor de handel rond de Noordzee, vooral tussen de Angelsaksische koninkrijken, Groot-Friesland en Denemarken. Het munttype paste in de Europa-wijde transitie van gouden munten naar kleine zilveren exemplaren. Er zijn meerdere soorten van deze munt bekend, waarbij elke soort in de literatuur door een serieletter en waar nodig een typeaanduiding wordt aangeduid (serie A t/m E).Deze vroegmiddeleeuwse Sceatta is te dateren rond het einde van de 7de eeuw tot begin 8ste eeuw na Christus. Sceatta`s waren een van de eerste echte Nederlandse-Friese munten die werden geslagen op het Nederlands-Fries grondgebied. Deze Sceatta`s werden geslagen in het oude Friese rijk ten tijde van o.a. de Friese Koning Redboud waarschijnlijk in Dorestad en Wijnaldum.
De voorzijde wordt in het algemeen gevormd door een boog met links daarvan een aantal strepen die geworteld lijken op de boog, met rechts daarvan dwarsstrepen, driehoeken of andere vormen. Wat het moet voorstellen is nog steeds een raadsel. Momenteel noemt men deze serie in het algemeen het stekelvarkentype (Engels: porcupine), hoewel dit waarschijnlijk niet de juiste beschrijving is. Marie de Man, conservator munten en penningen van het Zeeuws Genootschap van 1889 tot 1933, beschrijft het als een verbasterd gezicht, terwijl anderen spreken over een wolf met de tweeling Romulus en Remus, de mythologische stichters van Rome die vaak op Romeinse munten werden afgebeeld. Een insect, een vogel of een inktvis worden ook genoemd.