Sextus Pompeius - denarius met Scylla! (O2344)

Zeer zeldzame en gewilde munt. Het lijkt onomstotelijk bewezen dat deze munt de "overwinning" van Pompeius op de vloot van Octavianus markeert, die voornamelijk werd behaald vanwege  een ongunstige wind die de schepen van laatstgenoemde op de rotsen dreef die bekend staan als Scylleum in de buurt van de haven van Messana. Daarom zijn de data die voor deze munt in RSC en Crawford (42-40 v.Chr.) zijn gegeven te vroeg; de ramp bij Messana vond plaats rond 38 v.Chr. Scylla was een zeemonster uit de Griekse mythologie. Ze was een van de Phorceïden, de kinderen van Phorcys en Ceto. Scylla was ooit een knappe nimf, maar toen Glaucus haar de liefde verklaarde, veranderde Circe haar uit jaloezie in een monster met de romp en het hoofd van een vrouw, maar uit haar zij groeiden zes hondenkoppen met daarin drie rijen tanden, zij had twaalf poten en haar lichaam eindigde in een vissenstaart. Zeelui die Scylla passeerden, moesten oppassen niet zo ver uit haar buurt te varen dat ze in de draaikolk van Charybdis terechtkwamen; Charybdis was een zeemonster dat tegenover Scylla huisde. De bekendste slachtoffers van Scylla zijn enkele van de matrozen van het schip van Odysseus. De Argonauten passeerden Scylla zonder slag of stoot, doordat zij geleid werden door de Nereïde Thetis.

Denominatie:
AR Denarius
Conditie:
Zeer fraai 
Formaat:
17 mm 
Gewicht:
3,6 gram
Periode:
42-40 Voor chr.
Muntplaats:
Sicilië
Muntsnede:
-.-
Voorzijde:
 MAG•PIVS•IMP•ITER Vuurtoren van Messana met een standbeeld van Neptunus met drietand en roer, voet op boeg, schip voor, met aquila in voorsteven en gefileerde scepter in achtersteven.
Achterzijde:
PRAEF•CLAS•ET•ORAE MARIT•EX•S•C• Scylla maakt slaande beweging met roer. 
Referentie:
Crawford 511/4a; CRI 335; BMCRR Sicily 18; RSC 2 

Na de nederlaag van zijn vader en broer tegen Julius Caesar, trok Sextus Pompeius zich terug op Sicilië  en ging verder als een piratenkoning met overvallen op Romeinse handelsschepen en was een lastpak voor  Octavianus, Caesars opvolger als heerser van Rome. Herhaalde pogingen van Octavianus om Sextus onschadelijk te maken, mislukten en kostte Octavianus zelfs bijna zijn leven. In 39 v.Chr. sloot Sextus een overeenkomst voor machtsdeling met Octavianus en zijn mede-Triumvirs, Marcus Antonius en Lepidus. Maar hij bleef het symbool van het verzet en onvrede van de Senaat, dus trok Octavianus het jaar daarop weer ten aanval. De briljante admiraal Agrippa versloeg Sextus uiteindelijk in Naulochos in 36 v.Chr., maar hij ontsnapte en vluchtte naar Marcus Antonius, die hem een tijdje in leven hield als ruilmiddel en hem vervolgens executeerde.