Tijdens de heerschappij van Philippus bestond Rome 1000 jaar, 248 na Christus, evenals zijn voorgangers organiseerde Philippus Spelen, MILIARIVM SAECVLVM om dit te vieren. De spelen duurden maar liefst 2 jaar. Dit was ook aanleiding voor het slaan van diverse munten met (wilde) dieren in de hoofdrol, waaronder deze, die allemaal populair zijn bij verzamelaars!
Voor de Romeinen vertegenwoordigde de olifant veel verschillende dingen. Ten eerste stond hij symbool voor Afrika. Ook wel afgebeeld door een hoofddeksel van olifanthuid. Ten tweede stond stond hij symbool voor kracht en onverzettelijkheid, zoals ook op veel Republikeinse denari (bekendste die van Caesar). Omdat een olifant lang leefde, stond hij ook symbool voor de eeuwigheid. Olifanten werden veel gebruikt in processies waarbij godenbeelden werden vervoerd. Zowel bij uitgave van Divus Augustus als die van Divus Vespasianus werden hun beelden vervoerd door olifanten. Op de Saeculares uitgaven onder Philippus I beeldt de olifant de hoop uit op een succesvolle voortzetting van het Keizerrijk. Zo ook op de munten van de Flavianen, waarbij door de afbeelding van de olifant de hoop wordt uitgesproken dat hun dynastie nog vele jaren voorspoed brengt voor het rijk. Maar de olifant op de keerzijde van de munten van Titus en Vespasianus had ook een concrete en lugubere betekenis: de gevangenen van de eerste joodse oorlog hadden een Colosseum gebouwd op de plek van de Domus Aurea van Nero waar verschillende exemplaren te zien waren en in 80 tijdens de opening afgeslacht werden als vermaak voor het publiek.
Denominatie:
AE As
Conditie:
Fraai
Formaat:
30 mm
Gewicht:
13,22 gram
Periode:
244-249 Na chr.
Muntplaats:
Rome
Muntsnede:
-.-
Voorzijde:
IMP M IVL PHILIPPVS AVG gedrapeerde buste met kuras naar rechts, gelauwerd. Keizer Marcus Julius Philippus Augustus.
Achterzijde:
AETERNITAS AVGG SC . drijver op olifant naar links. De eeuwigheid van de augusti.
Referentie:
RIC 167b
Philippus I, de Arabier, was hoofd van de Praetoriaanse garde onder Gordianus III. Hij was verantwoordelijk voor het voedseltransport voor de romeinse legioenen. Hij saboteerde deze om Gordianus in een kwaad daglicht te stellen en hongerige muitende soldaten doodden de keizer. Hierna riep Philippus zich snel uit tot keizer en dat werd bekrachtigd door de senaat. Toen hij Trajan Decius naar de Donau-regio stuurde om een opstand neer te slaan, deed deze dat zo succesvol, dat zijn troepen hem tot keizer uitriepen. Philippus pikte dit niet en ging de strijd aan, want zijn ondergang betekende.