- Beschikbaarheid: Verkocht
- Model: Poppaea seated
Poppaea Sabina de Jongere was de tweede vrouw van Nero van 62 tot 65. Ze werd geboren in Pompeï in AD 30 als dochter van Titus Ollius en Poppaea Sabina de Oudere. Zij was de kleindochter van Poppaeus Sabinus (consul in 9). Poppaea staat bekend als een van de grootste schoonheden van haar tijd maar Tacitus beschrijft haar ook als een vrouw die alle menselijke eigenschappen bezat, behalve goedheid. Poppaea was in de jaren 50 getrouwd met Rufrius Crispinus, prefect van de praetoriaanse garde onder Claudius. Ze werd de maîtresse en later de vrouw van Otho. Otho was zeer bevriend met Nero en pochte over haar charmes. Nadat Nero haar had leren kennen, stuurde hij Otho in 58 weg uit Rome door hem tot gouverneur van Lusitania (tegenwoordig Portugal) te benoemen. Zodoende kon de achtergebleven Poppaea de maîtresse van Nero en in 62 zijn tweede vrouw worden. In 63 kreeg zij een dochter, Claudia Neronis, waar Nero zo verrukt van was dat hij de baby onmiddellijk verhief tot Augusta. De nieuwe keizerin stierf echter al na een paar maanden. In 65 werd Poppaea, toen ze weer in verwachting was, door Nero in een vlaag van woede zo hard in haar buik geschopt dat zij eraan overleed. Met grote spijt gaf Nero haar een staatsbegrafenis en kende haar de hoogste eer toe: Diva (= goddelijk). Een grote villa, die in Oplontis aan de Baai van Napels is teruggevonden, wordt wel als een buitenverblijf van Poppaea beschouwd. Op deze munt is Poppaea afgebeeld als Kore, De Oud-Griekse term in de beeldhouwkunst voor een jonge vrouw.
Denominatie:
AE26
Conditie:
Zeer fraai
Formaat:
26 mm
Gewicht:
11,93 gram
Periode:
54-68 Na chr.
Muntplaats:
Iconium
Muntsnede:
-.-
Voorzijde:
NЄPωN KAICAP CЄBACTOC gelauwerde kop van Nero naar rechts
Keerzijde:
ΠOΠΠAIA CЄBACTH KΛAVΔЄIKONIЄωN Poppaea als Kore op een troon met papaver en scepter
Referentie:
RPC I 3544
Nero, wie kent hem niet. Een van de meest beruchte Romeinse keizers. Nadat hij Claudius, zijn adoptief vader, en diens zoon Britannicus uit de weg had geruimd met zijn moeder Agrippina II, lag de weg vrij voor de keizerlijke macht. Hij vermoordde later zijn vrouwen Poppaea en Octavia, die zelfs zwanger was, en reciteerde een gedicht, terwijl Rome in brand stond. Hij gaf de Christenen de schuld, die de volgende 300 jaar onderwerp werden van vervolging. Nero gaf zich over aan decadentie en loste problemen, met onder ander de opstandelingen Otho en Galba, slecht op. De Senaat zette hem af en toen hij op het punt stond gearresteerd te worden, pleegde hij zelfmoord met een dolk.
