- Beschikbaarheid: Verkocht
- Model: IOVI CONSERVATORI SMNΓ
Er zijn maar een honderdtal munten van deze keizer bekend en hij ontbreekt daarom in de meeste collecties! Sectus Marcius Martinianus (?-325) was geen usurpator maar een heuse keizer van juli tot 18 september 324. Hij was door Licinius tot medekeizer benoemd.
In 324 was de tweede burgeroorlog tussen Licinius en Constantijn de Grote in volle gang, en Licinius was aan de verliezende hand. Vanwege deze oorlog besloot hij Constantijn maar (in naam dan) af te zetten als westelijk Augustus. Als vervanger benoemde hij Martinianus, dan een magister officiorum aan zijn hof, enige tijd na de slag bij Adrianopel op 3 juli 324, tot medekeizer. Licinius had deze truc al eerder uitgehaald door Aurelius Valerius Valens tot medekeizer te benoemen in 316.
Licinius stuurde Martinianus naar Lampsacus (in de Dardanellen) om Constantijn aan te vallen toen die de Bosporus overstak. Martinianus had blijkbaar weinig succes, want op 18 september werd Licinius definitief verslagen bij de slag bij Chrysopolis. Constantijn beloofde eerst beiden te sparen en plaatste hen onder huisarrest. Ongeveer een half jaar later brak hij toch zijn belofte en executeerde hij zowel Licinius als Martinianus.
Denominatie:
Follis
Conditie:
Fraai
Formaat:
20 mm
Gewicht:
2,79 gram
Periode:
315-316 Na chr.
Muntplaats:
Nicomedia
Muntsnede:
SMNΓ
Voorzijde:
D N M MARTINIANO P F AVG , gedrapeerde en gepantserde buste met diadeem naar rechts. Martinianus als Augustus. Onze heer Marcius Martinianus de gelukkige en vrome Augustus
Achterzijde:
IOVI CONSERVATORI , Jupiter met scepter en globe. Jupiter de beschermer. X / IIΓ in veld.
Referentie:
RIC VII 45
Provenance:
Leu Web Auction 18/3346
Licinius was een goede vriend en strijdmakker van Galerius en kwam uit een boerenfamilie in Dacia. Toen Severus II sneuvelde in de strijd tegen Maxentius, werd Licinius zijn opvolger. Later vocht Licinius enkele veldslagen uit met Maximinus II, die hij won. Hij trouwde met de zus van Constantijn de Grote en trok naar Milaan. Hij heersde nu samen met Constantijn, maar beide waren uit op alleenheerschappij. Er volgde een aantal burgeroorlogen. De laatste slag was die bij Chrysopolis die Licinius verloor. Een half jaar later werd hij terechtgesteld.
