Constantijn de Grote - SOL Rome (AU2294)

Volgens Varro (L. 5.74) behoorde de cultus van zon en maan tot de oudste van Rome, meegebracht door de Sabijnen onder Titus Tatiusenkele jaren na de stichting van de stad. Er stonden oude heiligdommen van Sol in en/of bij het Circus Maximus, op de Quirinalis, en volgens Hijmans (2010) ook in Trastevere. In Lavinium was eveneens een Sol-heiligdom. Deze vroeg-Romeinse zonnegod had een bescheiden rol in de Romeinse religie, maar wel een blijvende. In de rituele kalenders van de late eerste eeuw v.Chr., de fasti, zijn drie data gereserveerd voor Sol, al dan niet samen met Luna, te weten 8/9 augustus, 28 augustus, en 11 december. Blijkens het vele materiaal dat Hijmans (2009) bijeengebracht heeft, blijft de Sol-cultus ook gedurende de eerste eeuwen van de keizertijd onverminderd voortbestaan.

Denominatie:
AE Follis
Conditie:
Bijna zeer fraai
Formaat:
20 mm 
Gewicht:
3,46 gram
Periode:
314 Na chr.
Muntplaats:
Rome
Muntsnede:
R * S
Voorzijde:
IMP CONSTANTINVS PF AVG,  buste met diadeem naar rechts. Kuras. Constantijn als Augustus.
Achterzijde:
SOLI INVICTO COMITI  Sol met globus en cape. Onze metgezel de onoverwinnelijke SOL. R-F in veld. 
Referentie:
RIC VII 19

Constantijn de Grote was de zoon van Constantius Chlorus die hem op zijn sterfbed in York tot Caesar uitriep (306 na chr.). In 307 werd hij Augustus. Hij was de eerste keizer die zich tot het christendom bekeerde. Dat deed hij na de slag bij de Milvische brug waarin Maxentius werd verslagen. Hij liet in de slag het christenteken (labarum) op de schilden van zijn manschappen schilderen en droeg daarna de overwinning op aan de christelijke god. In 324 werd hij alleenheerser, na Licinius verslagen te hebben in diverse veldslagen. In 337 stierf hij in Nicomedia.