Alexander de Grote - Tetradrachme Arados! (O2533)

Postuum geslagen in naam van Alexander de Grote. De tetradrachme is geslagen onder Ptolemaeus I Soter, een van Alexander de Grotes generaals en later koning van Egypte. Na Alexanders dood (323 v.Chr.) bleef Ptolemaeus munten slaan met diens naam en beeltenis om zijn eigen macht te legitimeren. Rond 320–315 v.Chr. stond hij aan het hoofd van de Fenicische kust, waar ook Arados lag. Arados (het huidige Arwad, voor de kust van Syrië) was een belangrijke Fenicische handelsstad met een eigen muntatelier. De stad gaf zich zonder strijd aan Alexander over en bleef later trouw aan zijn opvolgers. Onder Ptolemaeus werden in Arados zilveren tetradrachmen geslagen met Alexanders typerende beeldtaal: Herakles met leeuwenhuid op de voorzijde en Zeus op een troon op de keerzijde, met in het veld het Aradische monogram.

Denominatie:
AR Tetradrachme
Conditie:
Bijna prachtig
Formaat:
28 mm 
Gewicht:
16,79 gram
Periode:
320/319 - 315 voor  chr.
Muntplaats:
Arados
Muntsnede:
-.-
Voorzijde:
Hoofd van Herakles met een leeuwenhuid als hoofddeksel, kijkend naar rechts
Achterzijde:
AΛEΞANΔPOY Zeus zit naar links op een lage troon, houdt een lange scepter in zijn linkerhand en een adelaar die naar rechts kijkt met gesloten vleugels in zijn rechterhand; links in het veld staat het monogram AP.
Referentie:
Price 3426 corr. ('Byblos').

Alexander III van Macedonië (Oudgrieks: Ἀλέξανδρος Γ' ὁ Μακεδών, Aléxandros tritos ho Makedón) (Pella, 20 juli 356 v.Chr.  — Babylon, 11 juni 323 v.Ch), beter bekend als Alexander de Grote (Grieks: Μέγας Ἀλέξανδρος, Mégas Aléxandros of Ἀλέξανδρος ὁ Μέγας, Aléxandros ho Mégas) was koning van Macedonië. Hij veroverde het Perzische Rijk tot aan de Indus, waardoor hij een van de grootste rijken uit de oudheid creëerde. Na de moord op zijn vader Philippus erfde Alexander een machtig koninkrijk en een ervaren leger. Hij hervatte het panhellenistische project van zijn vader door Macedonië en de Griekse poleis te verenigen in een coalitie vooraleer hij het Perzische Rijk binnenviel. In 334 v.Chr. vertrok hij naar Azië voor een veldtocht die tien jaar zou duren. Hij behaalde vele overwinningen tegen de Perzen, waarvan de Slag aan de Granicus, de Slag bij Issos en de Slag bij Gaugamela de belangrijkste waren. Na de dood van de Perzische koning Darius III en de definitieve verovering van het Perzische Rijk, begon Alexander een veldtocht in de Indusvallei, waarin hij de Slag bij de Hydaspes won. In 326 v.Chr. weigerden zijn soldaten nog verder te gaan. Alexander besloot daarom terug te keren. Hij stierf in 323 v.Chr. op 32-jarige leeftijd in Babylon, voordat hij zijn plannen om Arabië te veroveren tot uitvoering had kunnen brengen. Na zijn dood bevochten zijn generaals elkaar in de Diadochen-oorlogen en viel het rijk uiteen. Er zijn veel literaire werken over Alexander de Grote, maar er is geen enkel werk van een historicus uit zijn tijd overgebleven. Na zijn dood vormde zich een legende rond de persoonlijkheid van de jonge koning. Hij is ook nu nog terug te vinden in diverse westerse en oosterse culturen.